Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest i  nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi.

 

Słowa Jana Pawła II: „Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest i nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi.” są dla mnie dużym wyznacznikiem wartości człowieka.

W dzisiejszych czasach wielu ludzi nie zwraca uwagi na drugiego człowieka, kierując się ciągłym dążeniem do bycia kimś, czasami za wszelką cenę. Liczą się pieniądze, których im jest więcej, tym brakuje bardziej. Ważna jest praca, przez którą wiele osób nie pamięta o bliskich. Ludzie zapominają, że miarą człowieka nie jest to, kim jesteśmy i jak dużo posiadamy, lecz ile możemy dać drugiej osobie. A przecież nie trzeba być bogaczem, żeby okazać dobroć lub życzliwość drugiej osobie. Otwartość na pomoc innym, chęć jej niesienia jest skarbem, którego nikt nie może nam zabrać, ani ukraść. Każdy ma własny poziom dobroci, który z czasem powinien powiększać i dzielić się z innymi. To właśnie dobro człowieka i życie zgodnie z innymi sprawi, że będzie doceniony, zauważony, a przez to stanie się wielki.

Chciałabym, aby każdy kierował się słowami Jana Pawła II, które powinny być wyznacznikiem życia każdego człowieka. Dla mnie na pewno są bardzo ważne.

 

Julia Kościńska, kl. VI

                   Lolek

 

Jan Paweł II był Wielkim Polakiem,

Naszym kochanym Rodakiem.

W Wadowicach się urodził,

Tam również do szkoły chodził.

 

Koledzy Lolkiem go nazywali,

Gdy na boisku razem w piłkę grali.

Duszę teatralną miał,

w teatrze piękne sztuki grał.

 

Kochał kremówki, ludzi i góry,

A teraz o nim śpiewają chóry.

Potrafił złączyć to co rozdarte,

Serce miał dla wszystkich otwarte.

 

Z pochyloną głową przed Matką Bożą stanął

I postanowił, że księdzem zostanie.

Uczył nas jak cieszyć się z życia prawdziwie

I modlić się do Boga żarliwie.

 

Gdy wygłosił swe kolejne kazanie,

Dostał wiadomość, że biskupem zostanie.

Każdą przeszkodę w mig pokonywał

I jak kochać Boga nam pokazywał.

 

Gdy do Rzymu wezwany został,

Największy dar od Boga dostał.

Na głowę kościoła był wybrany

I na całe życie, Bogu i ludziom oddany.

 

A gdy przemierzał tak cały świat,

Nie widział w ludziach żadnych wad.

Poznał ich miasta, rodziny, zwyczaje,

Szanował ich poglądy, religie i obyczaje.

 

Gdy nadchodził  jego życia kres,

My nie godziliśmy  się, że tak jest.

Odchodził do Ojca naszego w Niebie,

Lecz nie zostawia nas w potrzebie.

 

Zostały nam po nim fotografie i obrazy,

Na  które spoglądamy milion razy.

Niejeden Polak był uśmiechnięty,

Na wieść, że polski Papież został  Świętym.

                                                                               

Zuzanna Trelka kl. VI

lat 12

Szkoła Podstawowa im. Św. Brata Alberta w Żurawiczkach