Oneironautyka

Śnienie świata przez Jasona de Cairesa Taylora
są tu mężczyźni kobiety i dzieci
oraz przedmioty codziennego użytku które zastygły
w bezruchu

Kółko graniaste symbolizuje zmienne koleje losu
rowerzysta co spadł z piedestału
pisarz siedzący przy biurku na którym maszyna
do pisania i zbiór wycinków prasowych
sięgających do 1970 roku

Może pokrył ich popiół z Pompei po wybuchu wulkanu
lub są pozostałością z zatopionych statków
wygląda na to że trwają tu od zawsze

Leżąca na wznak kobieta modli się jak Słowianie
patrzy w odległe niebo
jest zastawiony stół dzbanek i misa z owocami
prosto z obrazów flamandzkich mistrzów

rzeźby odlano z cementu piasku i fragmentów
płytek ceramicznych szkła mikrokrzemionek
by dać życie glonom które świecą
błękitnozielonym światłem w bezksiężycową noc

stają się schronieniem dla skorupiaków
mieszkańców rafy koralowej z okolic wyspy Grenada
w zatoce Moliniere pokrywają je koralowce
algi i porosty

Teraz śnią że są czującymi istotami którym trudno
oderwać wzrok przerwać duchową więź
z braćmi i siostrami z wybrzeża Meksyku

tam człowiek w ogniu pozostawia po dotknięciu
uczucie kłucia
jest też archiwum marzeń gdzie mężczyzna i jego pies
strzegą zbioru wiadomości w butelkach
w jednej z nich mój list dla przyszłych pokoleń

Czy to Disneyland dla nurków
wizualizacja Atlantydy czy topos kultury
mimetyczne odzwierciedlenie rzeczywistości
a może tęsknota chwytająca za serce
które było organem myślowym dla minionych

 

http://www.underwatersculpture.com/


 




 

 

Index wierszy